Mam już dość słuchania o tym, jak zakonnice blokują strefę ekonomiczną w Opolu. Owszem, ich teren jest niczym wrzód w intymnej części ciała, ale to nie oznacza, że na innych działkach mają rosnąć chwasty.
Zakonnice pojawiły się w strefie wiosną 2008 roku. Grunty przy ulicy Północnej dostały w dziwnych okolicznościach. Od razu było jednak wiadomo, że będą chciały za nią kilkaset złotych za metr, bo na tyle miały wyceniane tereny w Warszawie, które zabrano zakonowi w czasach PRL. Kilka dni temu tę historię przypomniała Gazeta Wyborcza.
Nie wnikam dziś w całą procedurę, która ten cyrk nam zafundowała, choć w tym przypadku urząd też nawet nie udawał że o coś walczy. Ważniejsza jest jednak refleksja wobec tego, co stało się przez te dwa lata i dlaczego strefa ekonomiczna w Opolu nadal jest pusta.
Rzeczywiście wysoka cena podyktowana przez siostry, blokuje wejście jakiegokolwiek dużego inwestora. Tyle, że strefa już dawno została podzielona na mniejsze działki. Nie jest wielką tajemnicą, że próbował je sprzedać wielokrotnie ANR (to już trzeci właściciel w strefie!), a także ratusz, które dopiero ostatnio zorientował się, że dzięki nieudanym przetargom można obniżać cenę gruntu, tak szalenie nieatrakcyjną wobec tej w Kluczborku czy Skarbimierzu.
Wysoka cena nie tłumaczy jednak ani urzędu miasta ani Wałbrzyskiej Strefy Ekonomicznej, która za teren przy ulicy Północnej odpowiada. Trzeba sobie powiedzieć wprost, że nie zagospodarowanie tak dobrze skomunikowanego i uzbrojonego po zęby terenu to PORAŻKA i kto wie, czy nie największa w tej kadencji prezydenta.
Dla strefy w Opolu zrobiono za mało. Już dawno powinno się odsunąć od niej pracowników wydziału promocji produkujących buble, a do szukania inwestorów lepsza byłaby firma lub prywatna osoba, która za ściągnięcia firmy dostawałby prowizję. Dlaczego – przez tyle lat – nie powstała w ratuszu profesjonalna grupa osób biegająca za inwestorami? Ale nie wówczas, gdy oni przyjeżdżają do nas, ale odwiedzających ich, mailujących i takich, którzy wiedzieliby, jak grać z wielkim biznesem, którzy nasi urzędnicy oglądają, ale raczej tylko w kablówce.
Zdaję sobie sprawę, że z powodu niskiego bezrobocie, niezłych zarobków opolan wiele firm nawet nie pomyśli o Opolu. Ale to nie oznacza, że powinniśmy składać broń i nie szukać np. firm, które wykorzystałyby potencjał naszych uczelni. Wystarczy popatrzeć kto inwestuje w Katowicach czy Wrocławiu. Tam też mają niezłe zarobki, a bezrobocie pewnie niewiele wyższe. To nie wstyd uczyć się od lepszych i na razie skuteczniejszych.
Aby wygrać z mocniejszymi sąsiadami musimy pracować nie dwa, ale trzy razy więcej. Nic takiego się nie dzieje, za to odnoszę wrażenie, że siostry służą naszym urzędnikom jako zasłona, za którą próbują ukryć dramatyczną bezradność.
Dobrze widoczną już wówczas, gdy nikomu w Opolu nawet się nie śniło o zakonnicach przejmujących hektary atrakcyjnych gruntów w strefie.